افزایش تعداد سقط مکرر با خطر بیشتر ابتلا به دیابت نوع 2 مرتبط است

20 مه 2020 - تحقیقات جدید دکتر Pia Egerup و همکارانش از بیمارستان دانشگاه کپنهاگ، که در Diabetologiaمنتشر شده است، نشان می دهد که هر چه تعداد تلفات حاملگی(سقط) برای یک زن بیشتر باشد، احتمال ابتلای او به دیابت نوع 2 نیز در ادامه ی زندگی بیشتر خواهد بود.

 سقط جنین یک اتفاق رایج است و تحقیقات قبلی آن را با ابتلا به بیماری های قلبی عروقی و نارسایی قلبی در ادامه ی زندگی یک زن مرتبط کرده اند. در این مطالعه، نویسندگان ارتباط سقط جنین یا از دست رفتن حاملگی را با ابتلا به دیابت نوع 2 در مراحل بعدی زندگی یک زن بررسی کردند.

نویسندگان با استفاده از یک گروه کوهورت در سراسر کشور دانمارک، کلیه زنانی که از سال 1957 تا 1997 متولد شده و در فاصله ی سالهای 1977 تا 2017، دیابت نوع 2 برای آنها تشخیص داده شده بود را شناسایی کردند. هر زن مبتلا به دیابت از نظر سال تولد و سطح تحصیلات با 10 زن در گروه کنترل (بدون دیابت) در جمعیت عمومی دانمارک مطابقت داده شدند. در این مطالعه از مدل سازی آماری برای محاسبه شانس ابتلا به دیابت نوع 2 با تعداد متفاوت تلفات بارداری(سقط) استفاده شد.

در این مطالعه 24774 زن مبتلا به دیابت نوع 2 شناسایی شده، و 247،740 گروه کنترل بدون دیابت انتخاب شدند. زنانی که 1، 2 یا 3 سقط را تجربه کرده بودند، به ترتیب به میزان 18، 38 و 71 درصد در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به دیابت نوع 2 در مقایسه با زنان بدون سقط جنین قرار داشتند. زنانی که هرگز باردار نشده بودند، در مقایسه با زنانی که بار دار شده بودند- با هر تعداد سقط جنین از صفر به بالا-، در معرض افزایش خطر 56 درصد برای ابتلا به دیابت نوع 2 قرار داشتند. نتایج مشابهی پس از تعدیل چاقی و دیابت حاملگی مشاهده شد.

نویسندگان می گویند: ما نمی توانیم تاثیر پریشانی روانشناختی ناشی از دست دادن بارداری و سقط جنین را بر تغییرات شیوه زندگی که باعث افزایش BMI و در نتیجه خطر ابتلا به دیابت نوع 2 می شود، رد کنیم. ما فقط از کنترلBMI  در 12 درصد از گروه آزمایش و در 17٪  از گروه کنترل اطلاع داشتیم. این اطلاعات برای اولین بار در سال 2004 برای زنان باردار ثبت شد. با این حال، تجزیه و تحلیل زیر گروهی که در آن نتایج را برای چاقی تنظیم کردیم، همچنان رابطه معنی داری را بین سقط جنین و دیابت نوع 2 نشان داد. هرچه تعداد تلفات بارداری بیشتر بود خطر بیشتری برای ابتلا به دیابت نوع 2 مشاهده می شد. این تجزیه و تحلیل زیرگروهی نشان داد که خطر بالاتر برای دیابت نوع 2 در خانمهایی که سقط جنین را تجربه کرده بودند، تنها با چاقی قابل توضیح نیست.

نویسندگان اظهار داشتند كه ارتباط بین از دست رفتن حاملگی(سقط) و دیابت نوع 2 می تواند به دلیل اجزای ایمنی و یا متابولیكی مشترک باشد. آنها می گویند: شاید یک پیشینه ی ژنتیکی مشابه، زن باردار را مستعد خطر سقط و ابتلا به دیابت نوع 2 کند. همچنین، سقط جنین می تواند یک آبشار ایمونولوژیکی را سبب شود که همچنین ممکن است منجر به دیابت نوع 2 شود. بعلاوه ، ممکن است که شرایط متابولیکی پیش دیابت -  قبل از تشخیص دیابت - بر این ارتباط تأثیر داشته باشد.

قوی ترین ارتباط در خانمهایی با احتمال زیاد تلفات حاملگی شامل جنین هایی با کروموزوم طبیعی (euploid losses) و سقط با پیشینه ایمونولوژیک (به عنوان مثال سقطهای مکرر بدون تولد نوزاد زنده ی قبلی و مرده زایی) مشاهده شد. نویسندگان می گویند این امر از این تئوری پشتیبانی می کند که این ارتباط می تواند تحت تأثیر عوامل ایمنی یا متابولیکی باشد.

آنها پیشنهاد کردند که زنانی که سه بار یا بیشتر سقط جنین داشته اند، بهتر است قند خون خود را بیشتر از قبل کنترل کنند، تا در صورت لزوم با مداخلات شیوه زندگی خطر ابتلا به دیابت را در خود کاهش دهند و در صورت ابتلا به دیابت، درمانهای زودهنگام برای آنها آغاز شود.

آنها نتیجه گیری کردند که یک ارتباط قابل توجه و دائمی بین سقط جنین و ابتلا به دیابت نوع 2 در مراحل بعدی زندگی یک زن وجود دارد که با افزایش تعداد تلفات حاملگی افزایش می یابد. بنابراین، از دست دادن حاملگی و سقط مکرر، عوامل خطر قابل توجهی برای دیابت نوع 2 در ادامه ی زندگی هستند. آنها گفتند: در مطالعات آینده باید بررسی شود که آیا این ارتباط به دلیل عوامل زمینه ای مشترک است یا شرایط متابولیکپیش دیابت در آن نقش دارد.

منبع:

https://medicalxpress.com/news/2020-05-lost-pregnancies-linked-higher-diabetes.html